Moja oferta zawiera pomoc na każdym etapie badań. Ze wskazaniem, że dla osoby, która nie ma rzetelnej wiedzy w omawianej tematyce rozpoczęcie współpracy na początkowym etapie wiąże się zazwyczaj z oszczędnością pieniędzy, czasu i wysiłku przy jednoczesnym otrzymaniu wyższej oceny na dyplomie. Moja oferta zawiera: przygotowanie teorii pod badanie własne. Skonstruowanie hipotez na podstawie najnowszej literatury przedmiotu. Skonstruowanie ankiety, obliczenie testów statycznych, zarówno statystyk opisowych, testów różnych korelacji jak i bardziej zaawansowanych statystyk  takich jak analiza wariancji czy testów mierzących trafność i rzetelność odpowiedzi. Istnieje możliwość zamówienia samej dyskusji badań lub podsumowania, w językach polskim i angielskim. Dla studentów trzeciego stopnia oraz pracowników naukowych mamy w ofercie również pomoc przy konstruowaniu eksperymentów oraz obliczaniu ich wyników.

Jak zadać pytanie badawcze?

Zaplanuj i przeprowadź proste badanie do pracy dyplomowej!

Prostym i popularnym rozwiązaniem jest zastosowanie korelacji lub testów różnic. Dlatego na tym będzie koncentrował się cały poradnik.

Po kolei…

            Pisząc pracę dyplomową należy zacząć od teorii. Teoria stanowi podstawę i fundament, do której będziesz odnosił się później. Jeśli zrobisz dobry przegląd literatury przedmiotu – masz duże szanse na postawienie wartościowych pytań i uzyskanie ciekawych odpowiedzi. Niezależnie od tego, czy temat zaoferował Ci promotor, czy też wpadłeś na niego sam, zadbaj o dobre opracowanie teoretyczne. Na podstawie teorii możesz postawić pytania badawcze i hipotezy. To znaczy: znalazłeś coś, co Cię zainteresowało. I teraz precyzujesz o co Ci chodzi i czego się spodziewasz w wynikach. Ale i decydujesz o tym, jakie statystyki później wykorzystasz! Równocześnie pojawia się pytanie: jak to zbadać? Na tym etapie wybierasz metody: ankietę, kwestionariusz, wywiad, eksperyment i tak dalej, i tak dalej. Najlepiej podejść do tego na dwa sposoby: zobacz, jak za badanie zabrali się autorzy podobnych badań oraz zapytaj promotora, co on/ona poleca. Na pewno mają w tej kwestii niezłe doświadczenie! Określasz także kogo zbadasz – czyli jaka będzie Twoja grupa badanych – oraz procedurę badania – czyli jak tych badanych znajdziesz, jak ich zmotywujesz do udziału i tym podobne. Po wprowadzeniu tego w życie pozostaje praca przy komputerze – wprowadzasz dane, a potem obliczasz i opisujesz wyniki.

Zauważ, że decyzja o tym, jaką statystykę wykorzystać, powinna być podjęta na etapie stawiania hipotez!

Dobrze postawione hipotezy w pracy to takie, które z jednej strony wynikają z dotychczasowych badań zawartych w części teoretycznej, a jednocześnie nie są oczywiste.
Przykładowo załóżmy, że  istnieje następująca zależność: im wyższy wzrost tym krótsza długość włosów. 
Ta hipoteza jest prawdziwa i wynika ze zmiennej pośredniczącej – płci. Mężczyźni są bowiem statystycznie wyżsi od kobiet i mają krótsze włosy. Testowanie omówionej hipotezy jest błędem, gdyż jest ona zbyt oczywista.

Przypuśćmy, że zainteresowało nas zagadnienie stresu w grupach zawodowych obciążonych wysoką odpowiedzialnością.

Pytania i hipotezy badawcze | Przykłady

Pytanie badawcze to deklaracja,: chcę uzyskać odpowiedź na to właśnie zagadnienie. Powinno być precyzyjne i wskazywać formę, w jakiej oczekujemy odpowiedzi. W tym zakresie możemy wyróżnić pytania rozstrzygnięcia, na które udzielimy odpowiedzi TAK lub NIE. Zaczynają się od „Czy…”. Np. Czy jestem głodny? NIE. Czy chcesz iść na spacer? TAK. I tak dalej. Drugim rodzajem są pytania dopełnienia – w tym przypadku musimy powiedzieć coś więcej, niż proste tak/nie. Te pytania zaczniemy od „Jak…”, „Kiedy..”, „O ile…”, „W jakim zakresie…” i tym podobne (Francuz, Mackiewicz, 2005).

Chcesz zrobić proste badanie? Wybierz pytanie rozstrzygnięcia!

Mówiąc o pytaniach badawczych warto wskazać jeszcze dwa dodatkowe rozróżnienia. Pierwsze dotyczy pytań o różnice i pytań o związek:

1. pytania o różnice – dotyczą porównań między grupami, np. Czy kobiety i mężczyźni różnią się w zakresie lubienia czekolady? => TEST RÓŻNIC;
2. pytania o związek – dotyczą relacji, związku pomiędzy zmiennymi, np. Czy wśród kobiet istnieje związek pomiędzy PMS a lubieniem czekolady? ALBO Czy stres wiąże się z ilością wypowiadanych słów? => KORELACJA (Bedyńska, Cypryańska, 2013).

WAŻNE! W jednym badaniu możemy zadać zarówno pytania o związek, jak i o różnice.

Drugie rozróżnienie wiąże się z precyzją postawionego badania. Jak widać w przykładach powyżej, dotyczą one tylko i wyłącznie różnic lub związku pomiędzy zmiennymi, ale w żaden sposób nie sugerują odpowiedzi. Pytając Czy kobiety i mężczyźni różnią się w zakresie lubienia czekolady? jesteśmy ciekawi czy taka różnica w ogóle istnieje. Jeśli natomiast zapytamy Czy kobiety lubią czekoladę bardziej niż mężczyźni? wskazujemy, że naszym oczekiwaniem jest nie tylko to, że obie grupy będą się różnić, ale też w jaki sposób (kobiety będą lubiły czekoladę bardziej). Podobnie jest w przypadku pytań o związek. Możemy zapytać Czy stres wiąże się z ilością wypowiadanych słów? lub Czy osoby zestresowane będą skłonne do używania większej ilości słów? W pierwszym przypadku pytamy tylko o istnienie związku. W drugim – pytamy o konkretny związek: czy jeśli stres jest wyższy, to ilość wypowiadanych słów też? Jeżeli nasze pytanie jest ogólne: po prostu pyta o istnienie różnicy lub związku, to mówimy o pytaniu niekierunkowym. Z kolei gdy pytanie jest bardziej precyzyjne i wskazuje oczekiwaną różnicę lub związek – mówimy o pytaniu kierunkowym (Bedyńska, Cypryańska, 2013).

Hipoteza badawcza to nic innego, jak odpowiedź na pytanie. Przywołajmy raz jeszcze ostatnie cztery pytania:

P1: Czy kobiety i mężczyźni różnią się w zakresie lubienia czekolady?

(pytanie o różnice, niekierunkowe)

P2: Czy kobiety lubią czekoladę bardziej, niż mężczyźni?

(pytanie o różnice, kierunkowe)

P3: Czy stres wiąże się z ilością wypowiadanych słów?

(pytanie o różnice, niekierunkowe)

P4: Czy osoby zestresowane będą skłonne do używania większej ilości słów?

(pytanie o różnice, kierunkowe)

Jakie hipotezy należy postawić do tych pytań?

            H1: Kobiety i mężczyźni różnią się w zakresie lubienia czekolady.

            H2: Kobiety lubią czekoladę bardziej, niż mężczyźni.

            H3: Stres wiąże się z ilością wypowiadanych słów.

            H4: Osoby zestresowane będą skłonne do używania większej ilości słów.

WAŻNE! Do postawienia hipotezy potrzebujemy argumentów, których dostarcza zgormadzona wcześniej teoria.

            Zauważ, że powyższe pytania mają charakter rozstrzygnięcia. A co z pytaniami dopełnienia? Pytania dopełnienia przeważnie mają charakter eksploracyjny. To znaczy, że nie dysponujemy danymi empirycznymi, które mogłyby wesprzeć hipotezę. Dlatego przeważnie nie stawiamy hipotez. Za to potrzebujemy dużo większych badań i dużo więcej danych, aby możliwie najbardziej wyczerpująco udzielić odpowiedzi.

Pytanie badawcze. Przykład 2.

Stres w grupach zawodowych obciążonych wysoką odpowiedzialnością

Z literatury przedmiotu wynika, że pracownicy grup zawodowych obciążonych wysoką odpowiedzialnością mają wyższy poziom stresu. Potwierdzono to w kilku badaniach, między innymi na grupach amerykańskich, francuskich i angielskich pielęgniarek oraz w innych grupach zawodowych np. strażaków i policjantów. Zastanawiamy się, czy tak samo te wyniki będą wyglądały w Polsce. O co możemy zapytać? I co to znaczy?

P1. Czy polskie pielęgniarki mają wysoki poziom stresu?

To badanie wymaga krótkiej odpowiedzi: tak lub nie. Jest więc pytaniem rozstrzygnięcia. Na podstawie literatury przedmiotu możemy sądzić, że tak. Przecież amerykańskie, francuskie i angielskie pielęgniarki są zestresowane. Dlaczego nie polskie? Stawiamy więc hipotezę:

H1. Polskie pielęgniarki mają wysoki poziom stresu.

No dobrze. I co dalej? Jakim testem sprawdzimy tą hipotezę? Różnic? Korelacji? Nie. Żeby odpowiedzieć na to pytanie nie potrzebujemy nic szczególnego liczyć. Musimy jedynie sprawdzić poziom stresu w grupie pielęgniarek i odnieść go do norm.

Co ważne – to pytanie nie wystarczy, w pracy dyplomowej. I tak naprawdę: można je sobie podarować. Dlaczego? Ponieważ i tak trzeba dokonać opisu statystycznego zmiennych!

P2. Czy w grupie polskich pielęgniarek poziom odpowiedzialności zawodowej jest związany z poziomem stresu?

To także jest pytanie rozstrzygnięcia, w tym wypadku o związek i niekierunkowe. Zauważ, że nieco wykracza poza te kilka założeń teoretycznych wspomnianych powyżej. Co zrobić w takiej sytuacji? Poszukać informacji na ten temat! Czy poziom poczucia odpowiedzialności wiąże się z poziomem stresu? Jeśli tak, to można zastanawiać się, czy taka zależność zachodzi także u osób w zawodach ogólnie odznaczających się wysoką odpowiedzialnością. A na podstawie teorii możemy postawić następującą hipotezę:

H2. W grupie polskich pielęgniarek poziom odpowiedzialności zawodowej jest związany z poziomem stresu.

P3. Czy wyższy poziom stresu pielęgniarek wiąże się z wyższym poczuciem odpowiedzialności?

Jest to pytanie rozstrzygnięcia, o związek i kierunkowe. Jeżeli teoria pozwala, możemy postawić następującą hipotezę:

H3. Wyższy poziom stresu pielęgniarek wiąże się z wyższym poczuciem odpowiedzialności.

P4. Czy wysoka odpowiedzialność zawodowa wpływa na wysoki poziom stresu?

Uwaga! W tym pytaniu pojawia się magiczne słowo wpływa. To jest pytanie, które często pojawia się w hipotezach zamiennie ze słowami koreluje lub wiąże się. Te słowa nie są sobie równe! Pytanie o wpływ wiąże się z koniecznością zastosowania bardziej skomplikowanych analiz statystycznych. Trzeba też mieć dobre podstawy teoretyczne, aby je zadać i postawić właściwe hipotezy. I wyjaśnianie tych zagadnień nie jest przedmiotem tego poradnika. Jeśli naprawdę chcesz badać wpływ – to nie będzie to proste badanie. Planując skonsultuj się ze swoim promotorem i/lub statystykiem 😉

Co najważniejsze: korelacja nie jest miarą wpływu!

P5. Czy pielęgniarki i strażacy różnią się poziomem stresu?

To pytanie rozstrzygnięcia, o różnice i niekierunkowe. Mając podstawy teoretyczne możemy postawić hipotezę:

H5. Pielęgniarki i strażacy różnią się poziomem stresu.

P6. Czy strażacy odznaczają się wyższym poziomem stresu niż pielęgniarki?

 To pytanie rozstrzygnięcia, o różnice i kierunkowe. Opierając się o teorię możemy postawić hipotezę:

H6. Strażacy odznaczają się wyższym poziomem stresu niż pielęgniarki.

P7. Jakie są czynniki wpływające na wysoki poziom stresu u pracowników ponoszących wysoką odpowiedzialność zawodową?

To pytanie dopełnienia, mające charakter eksploracyjny. W tym wypadku potrzebne są bardzo dobre podstawy teoretyczne, aby przeprowadzić badanie.

Dobór testów i narzędzi

            Kiedy już prawidłowo postawimy hipotezy należy określić poziomy badanych zmiennych oraz sposób ich pomiaru. Ze względu na przyjęty sposób pomiaru wyróżnia się zmienne nominalne, porządkowe, przedziałowe i ilorazowe. W badaniach społecznych często skale przedziałową i ilorazową łączy się w jedną grupę: ilościową/zmienna ilościowa. W zależności od hipotez, ilości zmiennych oraz poziomu ich pomiaru dobiera się odpowiednie testy statyczne. To ten krok najczęściej przysparza studentom najwięcej trudności.

W tym poradniku koncentrujemy się na testach różnic i korelacjach. Dlatego nie wszystkie powyższe hipotezy „weźmiemy na warsztat”. A w dalszej części dodamy jeszcze kilka! Co najważniejsze testy różnic wykorzystujemy przy pytaniach o różnice, ponieważ ich celem jest wskazanie czy badane grupy różnią się między sobą. Z kolei współczynnik korelacji policzymy wtedy, gdy stawiamy pytania o związek. Ponieważ współczynnik korelacji jest miarą związku.

            Spośród wskazanych powyżej hipotez interesuje nas weryfikacja tych, które zinterpretujemy z wykorzystaniem współczynnika korelacji:

H2. W grupie polskich pielęgniarek poczucie odpowiedzialności jest związane z poziomem stresu.

H3. Wyższy poziom stresu pielęgniarek wiąże się z wyższym poczuciem odpowiedzialności.

            A także tych, które zweryfikujemy korzystając z testu różnic:

H5. Pielęgniarki i strażacy różnią się poziomem stresu.

H6. Strażacy odznaczają się wyższym poziomem stresu niż pielęgniarki.

            Na tym etapie konieczne jest wzięcie pod uwagę tego, że interesuje nas skorzystanie z możliwie najsilniejszego testu. A następnie operacjonalizacja zmiennej w taki sposób, żeby móc z niego skorzystać. Jeśli o tym nie pomyślimy – możemy nie zebrać bardzo ważnych danych!

W tym miejscu określamy więc zmienne. W naszym przypadku jest to:

– poziom odczuwanego stresu,

– poczucie odpowiedzialności,

– zawód (pielęgniarka/strażak).

Poziom odczuwanego stresu oraz poczucie odpowiedzialności to zmienne ilościowe, zaś zawód jest zmienną jakościową. Co to znaczy? To znaczy, że jeśli dobrze zorganizujemy badanie – uzyskamy dane pozwalające na wykorzystanie testów parametrycznych (tych najlepszych, najsilniejszych!). W tym wypadku należy wybrać możliwie najlepsze i najczęściej stosowane testy: np. PSS-10 dla poziomu odczuwanego stresu oraz DSI dla poczucia odpowiedzialności.

Oczywiście nie ma skali pomiędzy pielęgniarką a strażakiem, dlatego ta zmienna będzie miała wartość nominalną. Tak samo, jak:

– miejsce zamieszkania: wieś, małe miasto, duże miasto;

– płeć: kobieta, mężczyzna;

– wykształcenie: zawodowe, średnie, wyższe.

Może się okazać, że mimo naszych najlepszych starań dane nie spełnią założeń testów parametrycznych. Wcześniej jednak trzeba dołożyć wszelkich starań, żeby jednak spełniały (jeśli tylko rodzaj zmiennej na to pozwala). Jeśli jednak się nie uda – skorzystamy z testów nieparametrycznych. Więcej o nich znajdziesz w następnym artykule 🙂

Tworzenie ankiety

A co ze zmiennymi, do których nie ma testów? O to zapytamy w metryczce lub ankiecie (jeśli pytań jest więcej). Co ważne, wszystkie te pytania również muszą być przemyślane pod kontem statystyk. Zdecydowanie najlepszą opcją jest możliwość wyboru jednej opcji.

O co warto zapytać?

Zastanów się, analizując swoje pytania i hipotezy. Jakie odpowiedzi dadzą Ci testy? Czego Ci zabraknie? Czego potrzebujesz do opisu swojej próby?

Warto zadać typowe pytania metryczkowe: o wykształcenie, miejsce zamieszkania, płeć. A co poza tym? Pielęgniarki można zapytać o poziom wykształcenia: pierwszego, drugiego, trzeciego stopnia. Nie zaś o podstawowe, średnie lub wyższe. Warto dowiedzieć się, jaka jest ich specjalizacja, długość stażu pracy itd. Wydaje Ci się, że wymyśliłeś już wszystko? Sprawdź, o co pytali autorzy artykułów, na które się powołujesz. Zapytaj promotora o co jeszcze warto zapytać.

Jeżeli posiadasz bardziej skomplikowaną zmienną, np. subiektywną satysfakcję, nie pytaj „czy jesteś usatysfakcjonowany?”. Zapytaj „na ile jesteś usatysfakcjonowany?” prosząc o odpowiedź np. na zmodyfikowanej skali Likerta:

1 – bardzo nieusatysfakcjonowany

2 – raczej nieusatysfakcjonowany

3 – trudno powiedzieć

4 – raczej usatysfakcjonowany

5 – bardzo usatysfakcjonowany

            Co więcej?

1. Pamiętaj, aby pytania były precyzyjne.
2. Zadbaj o ortografię i interpunkcję.
3. Wyjaśnij cel badania, podaj czas jego trwania, podkreśl dobrowolność udziału.
4. Podziękuj za udział w badaniu!

Ważnym jest, że z perspektywy metodologicznej metryczka powinna znaleźć się na końcu badania. Częstym błędem jest umieszczanie jej na początku. Bywa również tak, że student zastosował w ankiecie jedną skalę – przedziałową, jednak jej rozpiętość jest różna w zależności od pytania. Może to utrudnić lub całkowicie uniemożliwić sprowadzenie wszystkich otrzymanych w ankiecie pytań do jednego współczynnika. Obliczenie średniej dla otrzymanych wyników to jeden z prostszych sposobów przygotowania danych do analizy. Zdarzają się również bardziej skomplikowane procedury np. w badaniach eksperymentalnych. Planując zatem napisanie pracy zawierającej część analityczną zaleca się posiadanie wysokich umiejętności statystycznych. Niezbędna jest gruntowna wiedza z dziedziny statystyki w przeciwnym wypadku włożona przez niego praca może być bezużyteczna.

Zbieranie danych

Proces zbierania danych jest czasochłonny – pamiętaj, aby przeznaczyć na niego więcej czasu. A szczegóły ponownie zależą od pytań badawczych oraz od testów, jakie planujesz wykorzystać.

Wielkość próby

Sprawdź, jakie są minimalne liczebności grup dla wybranych testów. Jeśli np. chcesz wykorzystać test parametryczny do weryfikacji hipotez o różnice – potrzebujesz minimum 30 osób w każdej grupie. A jeśli chcesz wykorzystać test parametryczny do weryfikacji zależności – potrzebujesz minimum 30 osób. To są jednak wartości przykładowe i trzeba dokładnie upewnić się, czego wymagają poszczególne testy.

Reprezentatywność próby

Pamiętaj, że grupa, którą chcesz zbadać, musi być reprezentatywna. Jeśli chcesz uogólnić wyniki na wszystkie pielęgniarki – nie możesz zbadać wyłącznie pielęgniarek chirurgicznych. Zastanów się, jaka grupa będzie odpowiednia dla Twoich celów.

Dobór próby

W jaki sposób zaprosisz ludzi do badania? Wejdziesz na oddział i rozdasz kwestionariusz pielęgniarkom, które spotkasz? Czy potrzebujesz czyjejś zgody na badanie? Jest wiele sposobów doboru próby. Skonsultuj z promotorem który będzie najlepszy dla Ciebie. Zastanów się jakie masz możliwości, gdzie możesz badać i do jakich osób masz dostęp? Jak możesz zdobyć dostęp do tych osób, które chcesz badać?

Motywacja

            Zadbaj o to, aby każda z badanych przez Ciebie osób była właściwie zmotywowana. To od Ciebie zależy, jak skontaktujesz się z badanym i jaką motywację w nim wzbudzisz. Co wzbudzi większą motywację: pozostawienie kwestionariuszy w dyżurce pielęgniarek, czy indywidualna rozmowa z każdą z nich? Przemyśl jak przekonać potencjalnego respondenta, żeby wziął udział w Twoim badaniu.

A może online?

            Obecnie popularną opcją jest badanie online. Jeśli się na to zdecydujesz, musisz równie dobrze przemyśleć organizację. W tym wypadku najważniejsze jest to, do kogo dotrze Twój kwestionariusz. Jeśli po prostu umieścisz go na np. Facebooku – zbadasz wyłącznie użytkowników Facebooka. A wbrew pozorom ludzie, którzy nie mają konta w mediach społecznościowych istnieją.

            Dopiero, gdy wszystko zaplanujesz – wprowadź to w życie. Powodzenia!

Przygotowanie danych do obliczeń

Po zebraniu danych dobrze jest wprowadzić je do arkusza kalkulacyjnego. Co jest ważne w tym miejscu? Systematyczność i dobre kodowanie.

W pierwszym wierszu umieść nagłówki, a w kolejnych – dalsze obserwacje. Czyli wyniki badanych.

Zacznij od liczby porządkowej. Jeśli badania masz w wersji papierowej – opisz każdą wersję jej numerem. Jeśli w pliku – opisz plik jego numerem. Dzięki temu w przypadku popełnienia błędu, łatwiej będzie Ci go poprawić.

Następnie wprowadź metryczkę. Nagłówki warto od razu wprowadzać w takim formacie, jaki lubi Twój program do obliczania statystyk. Na przykład SPSS. Zapisz więc: WIEK, PLEC, WYKSZTALCENIE, MIEJSCE_ZAMIESZKANIA. Spacje zastąp znakiem „_” i unikaj polskich znaków. Odpowiedzi od razu zakoduj. Na przykład wartości dla zmiennej „PLEC” mogą mieć wartości „1” dla kobiety i „2” dla mężczyzny. Analogicznie przypisz wartości dla pozostałych zmiennych nominalnych. Co ważne – przygotuj legendę! Tak, żeby nie zapomnieć, co oznacza które 1 i 2. Dzięki temu także oszczędzisz sobie pisania całego wyrazu czy zdania – wprowadzisz tylko jedną cyfrę! Legendę możesz mieć w innym pliku lub (nawet lepiej) w odrębnym arkuszu.

Kolejno potrzebujesz dwóch rzeczy: wyników surowych oraz wyników przeliczonych (np. stenowych). Jeśli masz wyniki badanych w wersji cyfrowej – policzysz je w SPSS. Jeśli ich nie masz – sugeruję policzyć ręcznie i zapisać na kartce. W większości przypadków wprowadzanie wszystkich odpowiedzi nie ma sensu. Wystarczy wprowadzić do bazy danych tylko wyniki. Pamiętaj, żeby opisać wyniki tak, aby były czytelne. Np. wyniki surowe w kwestionariuszu PSS-10 możesz zapisać jako PSS_WS, a stenowe – PSS_STEN. Dzięki temu nie dojdzie do pomyłki.

Tak przygotowane dane możesz łatwo importować do SPSS. Tam warto dodatkowo nadać etykiety dla zmiennych i wprowadzić legendę dla metryczki.

Metodologia, najczęstsze błędy

Istnieje jeszcze jedna bardzo ważna kwestia, o której wielu studentów dowiaduje się dopiero na etapie analizy danych. Otrzymane w badaniu wyniki trzeba odpowiednio przygotować do analizy. Istnieją gotowe narzędzia do pomiaru określonych rodzajów zmiennych jak np. testy osobowości, wtedy przygotowanie zmiennych przebiega w sposób podręcznikowy, a jedynym zadaniem studenta jest przeliczenie wyników i prawidłowe wprowadzenie ich do programu statystyczego. Bardzo często jednak studenci decydują się na samodzielne skonstruowanie ankiety mierzącej określone zmienne. W tym miejscu najczęściej dokonywana jest seria błędów utrudniających lub całkowicie uniemożliwiających późniejszą analizę danych. Przykładem najczęściej popełnianego błędu jest brak spójności w poziomie pomiaru pozycji w ankiecie, mierzących tą samą zmienną lub jej wskaźniki. Przykładowo student stawia hipotezę, że: osoby bardziej aktywne na portalach społecznych częściej spotykają się ze znajomych w świecie rzeczywistym. Następnie, ze względu na brak narzędzi sam konstruuje ankietę do pomiaru aktywności na portalach społecznościowych. Zawiera w niej następujące pytania:

• Czy masz konto na portalu Facebook?
  Tak/ Nie
• Ilu znajomych masz w swojej sieci społecznościowej na portalu Facebook?
  0-50/ 50-150/ 150-400/ 400-800/ 800-1500/ pow. 1500
• Jak często umieszczasz coś na swojej tablicy na Facebooku?
  Codziennie/ raz na tydzień/ raz na miesiąc/ sporadycznie/ wcale

Takich pytań jest w ankiecie 10 a student chciałby przeprowadzić jeden parametryczny test statystyczny, który wykazałby że istnieje korelacja między wyższą aktywnością na portalach społecznościowych a częstotliwością spotkań ze znajomymi. Jednak aby to zrobić, należy skonstruować ankietę w taki sposób, aby można było policzyć jeden wynik ogólny będący średnią ze wszystkich pytań w ankiecie lub określić wskaźniki zmiennej i dla każdego z nich policzyć oddzielną statystykę. Jeżeli natomiast skontrujemy ankietę składającą się z pozycji mierzących odpowiedzi na różnych skalach np. nominalnej, porządkowej i ilościowej, to każde pytanie trzeba potraktować albo jako inną zmienną, bądź jako innych wskaźnik danej zmiennej. W praktyce oznacza, to, że dla każdej pozycji w ankiecie trzeba będzie policzyć statystyki innym testem statystycznym, a otrzymane dane opisywać oddzielnie i ewentualnie połączyć w jeden wniosek na etapie dyskusji badań.