Poprawa prac, błędy zakłócające podstawową funkcje języka

Poprawa prac, błędy zakłócające podstawową funkcje języka. Nie wszystkie odstępstwa od normy językowej ocenia się jednakowo. Niekiedy naruszenie zasad poprawnościowych zachodzi już na poziomie elementarnym i pro­wadzi do zakłócenia podstawowej funkcji języka, tzn. funkcji informacyjnej (komu­nikatywnej).

Tekst pracy zawierający taki błąd jest albo niezupełnie zrozumiały dla od­biorcy, albo przekazuje informacje w sposób niezgodny z intencją nadawcy (rozu­mienie fałszywe), albo wreszcie jest tak zawiły, rozwlekły czy niejasny, że dotarcie do jego treści wymaga wielokrotnej lektury i szczegółowego namysłu (rozumienie zakłócone, opóźnione). Tego rodzaju błędy najczęściej spotykam gdy poprawiam pracę z prawa.

W takim wypadku mówi się o błędach rażących.

W poprawie prac należy zwrócić uwagę na błędy fonetyczne, czyli błędy wymowy . Polegają one na niewłaściwym akcentowaniu sylab i wyrazów np.

• Matma, wizyta

zamiast

• matematyka, wizyta;
• Wszytkie ptaki krążyły nad domem

zamiast

• Wszystkie ptaki krążyły nad domem

Na niepoprawnym (tzn. przesadnie dokładnym lub niestarannym) wymawianiu poszczególnych dźwięków np.

• pieńc, trza

zamiast

• pięć, trzeba.

Na nadmiernym upraszcza­niu grup spółgłoskowych w wyrazach lub wyrażeniach np.

• toszamość, romantys,
• Poprawnie: tożsamość, romantyzm.

Na znacz­nie słabszym wymawianiu końcowych sylab wyrazu (tzw. połykaniu), na mówieniu zbyt szybko czy monotonnie.

Innym razem poprawiany w pracy tekst jest wprawdzie zupełnie zrozumiały, ale jego forma narusza w wielu punktach zwyczaj językowy, i to w kwestiach nie budzących na ogół wątpliwości przeciętnych użytkowników języka. O takiej wypowiedzi (ustnej lub pisemnej w pracach dyplomowych ) powiemy, że zawiera błędy pospolite.

Wreszcie poprawiany tekst w pracy magisterskiej może budzić - szczególnie u bardzo wyrobionych językowo odbiorców - zastrzeżenia natury estetycznej w sprawach, które nie są jednoznacznie, dokładnie rozstrzygnięte w powszechnie dostępnych wydawnictwach poprawno­ściowych.

Autor takiego tekstu odpowiada więc tylko za nietrafność swojej intuicji ję­zykowej, a kwestionowane konstrukcje uznaje się za usterki językowe.

Podczas poprawiania pracy sama korzystam i również polecam tradycyjny słownik, wersja online wydaje się bardzo praktyczne:

https://sjp.pwn.pl